Pacijenti sa fibromialgijom obično kažu: „Sve me boli.“ Naime, osnovna karakteristika fibromialgije su bolovi u mišićima i vezivnom tkivu, rasprostranjeni po celom telu. Bolovi su stalni, duboki, tupi ili pulsirajući, sa povremenim pojačanjima u toku dana, praćeni ukočenošću mišića. Izrazito se pojačavaju blagim pritiskom na mišiće i okolna tkiva. Pored bolova, javljaju se i drugi simptomi: sniženo raspoloženje, hronični umor, poremećaj sna, stomaćne tegobe, glavobolje… Stresne sitiuacije i vremenske promene pojačavaju fibromialgične bolove.
Iako je poznata od davanina, uzrok fibromialgije još nije otkriven. Znatno je češća kod žena, što ukazuje na mogućnost da hormonalni staus ima neku ulogu u njenom nastanku.
Dijagnoza se postavlja na osnovu razgovora sa pacijentom i kliničkog pregleda, koji pre svega podrazumeva palpaciju određenih tačaka u telu (mišićima). Za dijagnozu nisu potrebna nikakva snimanja, a laboratorijske analize su u normalnim granicama.
U lečenju fibromijalgije se primenjuju:
- Farmakološka terapija – antiepileptici, antidepresivi, nesteroidni antinflamatorni lekovi, opioidni analgetici.
- Infiltracije (blokade) najbolnijih mišićnih tačka (trigera)
- Fizikalna terapija
- Vežbe istezanja
- Psihoterapija
Fibromijalgija značajno smanjuje pokretljivost i negativno utiče na svakodnevne životne i radne aktivnosti. Fibromialgični bolovi se ne mogu poptuno eliminisati već samo kontrolisati. Pravovremena dijagnoza, edukacija pacijenta i porodice i primena različitih terapijskih procedura u zavisnosti od izraženosti simptoma, omogućavaju dobru kontrolu bolesti. Funkcionalna sposobnost i kvalitet života zavise, ne samo od izraženosti simptoma, već i individualnog stava pacijenta. Ima pacijenata koji tegobe doživljavaju kao katastrofu dovodeći se u stanje radne i životne afukcionalnosti, ali i onih koji ih poptuno ignorišu, ne javljaju se lekaru i uz, manje ili veće bolove, funkcionišu bez posebnih problema.